Aktualności

Podczas konferencji naukowej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim 9 listopada br. przedstawiciele środowiska naukowego, duszpasterstwa rodzin i osoby zaangażowane w pomoc rodzinie starały się odpowiedzieć na pytanie, jakie wskazania dla posługujących małżeństwom i rodzinom wypływają z najnowszego dokumentu papieskiego.

 

W debacie głos zabrali wykładowcy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Pole rozważań było bardzo szerokie: od aspektów moralnych, prawnych, sakramentalnych, kwestii duchowości po pastoralne Amoris laetitia. 

 

Ks. Przemysław Drąg Dyrektor Krajowego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzin ukazując na początku spotkania tło historyczne powstania adhortacji, tak odczytał intencję Ojca Świętego: „Papież Franciszek chciał zmienić narrację dotyczącą małżeństwa z podejścia normatywnego na towarzyszące. Zachęca nas, byśmy byli z małżonkami, z rodzinami, towarzyszyli im i rozeznawali sytuacje. Zachęca, aby iść w kierunku radości, pokrzepienia dla małżeństw i rodzin”.

 

Ks. Antoni Nadbrzeżny z KUL zauważył, że adhortacja akcentuje wymiar dialogiczny sakramentu małżeństwa. To rzeczywistość dynamiczna i międzyosobowa, i jako taką trzeba ją ukazywać. Bóg jest obecny ze swoją łaską i uzdalnia małżonków do dobrego życia, znoszenia cierpień i przeciwności, ale przede wszystkim do wzajemnej miłości. Sakrament nie „dzieje się” tylko w momencie ślubu, on rozciąga się na całe małżeńskie życie. Inny prelegent z KUL, ks. Marian Pokrywka, analizując moralne aspekty zawarte w Amoris laetitia, wskazywał na odkupieńczą moc Chrystusa – to z krzyża wypływa siła do życia zgodnego z pierwotnym zamysłem Bożym dotyczącym małżeństwa. Samo odkrycie prawdy o rodzinie to dziś za mało, trzeba budzić w ludziach wiarę w możliwość życia tą prawdą. Małżeństwo jest rzeczywistością dobrą i piękną, dlatego zasługuje na chronienie przez normy. Trzeba podejmować starania o dostosowanie życia małżeńskiego do ideału, bo choć ideału się nie osiągnie, to jest on drogowskazem. 

 

Istotne pytania dotyczące rozeznawania i pomocy osobom żyjącym w powtórnych związkach postawił ks. Ireneusz Mroczkowski z UKSW. Dotyczyły ona m. in. rozeznania, czy każdy przypadek życia w powtórnym związku jest sytuacją grzechu ciężkiego oraz co zrobić z osobą, która została porzucona bez własnej winy i nie jest w stanie żyć w samotności i w pojedynkę wychować dzieci? Prelegent przestrzegał przed dwiema skrajnymi drogami, którymi mogą iść osoby w związkach niesakramentalnych: zuchwałym grzeszeniem z nadzieją na Boże miłosierdzie oraz zwątpieniem w możliwość osiągnięcia łaski Bożej.

 

Podczas konferencji nie zabrakło tematyki przygotowania do zawarcia sakramentu małżeństwa, towarzyszenia młodym małżonkom, którzy najczęściej przeżywają kryzysy, oraz kluczowej roli parafii w duszpasterstwie rodzin.

 

W zaprezentowanych głosach wybrzmiało, że adhortacja nie zmienia doktryny Kościoła w obszarze małżeństwa i rodziny, ale wskazuje nowe ścieżki działania w duszpasterstwie.

 

Wygłoszone wystąpienia poszerzone o kolejne referaty złożą się na książkę, która ukaże się wiosną 2017 r.

 

Konferencję naukową poświęconą adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia zorganizowała katedra Duszpasterstwa Rodzin KUL oraz Krajowy Ośrodek Duszpasterstwa Rodzin w Warszawie.

 

Źródło: Krajowy Ośrodek Duszpasterstwa Rodzin - www.kodr.pl

Galeria zdjęć z konferencji - kliknij tutaj